سولفات آهن و ویژگی های این ریزمغذی کشاورزی

عوارض ناشی از کمبود این ریزمغذی در اغلب محصولات اکثر مناطق ایران به فراوانی قابل مشاهده است. مصرف سولفات آهن به عنوان کود به همراه گوگرد و باکتری تیوباسیلوس باعث بهبود شرایط تغذیه ای گیاهان شده و در طولانی مدت می تواند کمبود آهن را برطرف سازد.

سولفات آهن یا ریزمغذی زاج سبز برای برطرف کردن زردی برگ ها، افزایش کلروفیل و فتوسنتز گیاه بسیار مؤثر و دارای کارایی بالاست. آهن به طور طبیعی در آنزیم گیاهان وجود دارد و حضور آن برای تولید کلروفیل حیاتی است زیرا کمبود آن باعث زردی برگ ها می گردد.

آنزیم های آهن دار به ویژه سیتوکروم ها در تنفس گیاه نقش مهمی دارند. لازم به ذکر است که عنصر آهن به صورت فرو Fe⁺² توسط گیاه جذب می شود. با وجود اینکه این عنصر در خاک فراوان است، علائم کمبود آن به وفور گزارش شده است. در خاک های اسیدی و قلیایی این کمبود به علت فقدان آهن محلول بروز می نماید.

علاوه بر این، مقدار بیش از حد عناصری مانند منگنز، فسفر، مس، روی و نیکل در خاک می تواند منجر به کمبود آهن گردد. آهن یکی از عناصر حیاتی برای رشد همه گیاهان می باشد و علاوه بر تشکیل کلروفیل و بالا بردن سبزینگی گیاه، باعث افزایش رشد، گلدهی و باردهی محصول می گردد.

در صورت کمبود آهن در سلول های برگ، کلروفیل به مقدار کافی تولید نمی شود و در نتیجه برگ ها به تدریج رنگ پریده تر به نظر می رسند. در این صورت کل سطح برگ (به جز رگبرگ ها) زرد می شود. این علائم ابتدا در برگ های جوان و قسمت های بالای ساقه مشاهده شده و سپس کل گیاه را در بر می گیرد.

چگونگی استفاده از ریزمغذی سولفات آهن در کشاورزی

در زمین های کشاورزی، ریزمغذی سولفات آهن از طریق جایگذاری (چالکود) در عمق خاک و محلول پاشی قابل استفاده است. علاوه بر این، در خاک های سبک این ریزمغذی به هنگام آبیاری نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

استفاده از سولفات آهن به صورت یک تا دو سال در میان، از کمبود این عنصر حیاتی جلوگیری می نماید و مصرف بیش از اندازه آن توصیه نمی گردد. همچنین مصرف این ریزمغذی به همراه کود حیوانی خصوصاً در محدوده ریشه باعث افزایش کارآیی آن می شود.